دقیقا زمانیکه آنقدر از دست خودش عصبانی بود و خسته که تصمیم گرفت به خاطر
اشتباهات پی در پی همه چیز را رها کند گوشه ای بنشیند و به جای مورد قضاوت واقع شدن فقط و فقط قضاوت کند و نتیجه قضاوت را در گوش بقیه فریاد بزند ... این مصاحبه را دید...دلش آرام گرفت، زندگی پر است از اشتباهات من، اشتباهات تو، و این اشتباهات تمام نشدنی دلیل حرف نزدن نیست اگرچه دلیل کمتر حرف زدن باشد...البته اخر مصاحبه آقای پوپر این اشتباهات مهلک تکراری را می چسباند به خرد جمعی و دموکراسی، دارد فکر میکند اگر میشد بچسباند به خرد آفاقی... اكسپرس: شما از این دریافت كه ما نادانیم چه نتایجی استنتاج می كنید؟پوپر: این دارای بالاترین معنی است، زیرا به اخلاق نوینی می انجامد كه خود را بر پذیرش حقیقت استوار می سازد. یعنی این حقیقت كه هیچ نهائی ترین
مرجعِ مقدسی وجود ندارد و اینكه اشتباهات ما هرگز پایانی نخواهند داشت.
یقیناً وظیفه به ما حكم می كند كه آنچه در توان داریم به كار بندیم تا از
اشتباهات بپرهیزیم. اما از آنجا كه ما همین هستیم كه هستیم، چه پزشك، چه معمار و چه سیاستمدار، پیوسته اشتباهات بزرگی مرتكب می شویم.
از نقطه نظر اخلاقی این دارای معنی و مفهومی اساسی است كه از آن آگاه باشیم كه ما باید همه ی آنچه در قدرت داریم را به خدمت گیریم تا از اشتباهات
اجتناب نمائیم، لیکن هـرگـز نمی توانیـم از چنین اشتباهتی بگریزیم. این
آگاهـی به نگرشـی ضد مرجـع پرستـی و ضـد تمامت خواهی منجر می شود، نگرشی كه در آن ما یاری دیگری را باید جستجو كنیم و از او دعوت به عمل آوریم تا طرح های ما را به نقد كشد. به سخن دیگر: این شیوه ی برخورد ما را به سوی
همکاری با دیگران بر اساس حقوق مساوی رهنمون می سازد. از این رو بنیانی است واقعی و لاز شطحیات...
ادامه مطلبما را در سایت شطحیات دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 4shatahiat5 بازدید : 160 تاريخ : پنجشنبه 15 ارديبهشت 1401 ساعت: 1:26